نکاتی در مورد کپی رایت
ما مدافع حقوق دیگران نیستیم، اما باید بدانید که دزدیدن محتوای دیگران به هیچ عنوان صحیح نیست.حتماً خود شما نیز دوست ندارید کسی بدون اجازه از محتوای تولید شده تان استفاده کند. به خاطر داشته باشید که محتوا تنها به معنای محتوای متنی نیست. محتوای تصویری نیز شامل این موارد می شود. بنابراین تا جایی که می توانید از تصاویر خودتان استفاده کنید. تصاویر خود را ایجاد کنید و اگر نتواستید تصویری را پیدا کنید می توانید آن را بخرید یا از لایسنس های موجود استفاده کنید. شما می توانید بخشی از محتوای دیگران را به صورت نقل قول بیان کنید. به طور کلی، عنوان و ایده دیگران را نمی توان کپی کرد. اگر قصد استفاده از محتوای سایر افراد را دارید حتماً از آنها اجازه بگیرید.
قانون کپی رایت در دنیا : حمایت جهانی از یک اثر چگونه است؟
در جهان هیچ قانونی وجود ندارد که از حق کپی رایت یک اثر در سرتاسر جهان محافظت کند. فقط میتوان به پیمان برن (سال ۱۸۸۶) اشاره کرد که قبل از این پیمان از هر اثری فقط در همان کشور خودش حمایت میشد؛ بر این اساس از یک اثر که پدیدآورنده آن شامل کشورهای عضو این پیمان هست، در همان کشورهای عضو محافظت میشود.
برای اینکه حمایت از طرف این کشورها برای یک اثر تحقق یابد، باید یک سری شرایط وجود داشته باشد:
- پدیدآورنده یک اثر باید یا تابعیت یکی از کشورهای عضو پیمان برن را داشته باشد یا باید برای بار اول اثر خود را در یکی از این کشورها منتشر کند؛ یا باید در یکی از این کشورها اقامت داشته باشد.
بر این اساس همه کشورهایی که عضو این اساسنامه هستند، باید در مقابل هر اثری که پدیدآورنده آن عضو یکی از این کشورها است، مانند آثار کشور خودشان عمل کنند. مثلاً اگر اثری از یک نویسنده انگلیسی، در یک کشور دیگر مانند فرانسه به هر دلیل به صورت غیرقانونی کپی شود، کشور فرانسه باید از حقوق آن نویسنده انگلیسی، مانند نویسندهای فرانسوی حمایت کند.
در حال حاضر حدود ۹۰ درصد کشورهای دنیا یعنی در واقع ۱۶۵ کشور عضو این کنوانسیون هستند. تاریخ انقضای این اساسنامه برای هر شخص در همان سالهای عمرش و تا ۵۰ سال بعد از فوت او است.
بعد از اینکه پیمان برن طی سالها چندین بار تجدیدنظر شد، در سال ۱۹۶۷ سازمان جهانی مالکیت فکری یا WIPO اداره آن را بر عهده گرفته است. باید گفت ایران هنوز عضو این کنوانسیون نشده است و به همین دلیل، از یک اثر پدیدآورنده ایرانی در خارج از کشور حمایت نمیشود.
- اندونزی، کرهجنوبی، کویت، پاکستان، عربستان سعودی، تایوان، تاجیکستان، ازبکستان، مالزی، فیلیپین
- برزیل، کانادا، کلمبیا، کاستاریکا، جمهوری دومنیکن، اکوادور، مکزیک، پرو،
- بلاروس، بلایز، بولیوی، مجارستان، گواتمالا، ایتالیا، جامائیکا، لیتوانی، لهستان، رومانی، ویتنام و پاراگوئه
آیا رعایت نکردن کپی رایت در ایران ضمانت اجرایی دارد؟
فعلا در ایران قانونی که به صورت یکپارچه برای عدم حق کپی رایت بیان کند وجود ندارد. معمولا قوانین متعددی وجود دارد که فقط برای مالکیت ادبی، هنری و حقوق مربوط به آنها است. این قوانین در لایحهی جامع به صورت یکپارچه به بحث نقض کپی رایت پرداخته است که البته آن هم هنوز به تصویب نرسیده است. به طور مثال قانون کپی رایت موسیقی وجود ندارد و در این زمینه سختگیری انجام نمیشود. حتی قانون کپی رایت نرم افزار در ایران وجود ندارد و بسیاری از سایتها نرمافزارها را به رایگان در اختیار کابران قرار میدهند. تا چند سال پیش نیز قانون کپی رایت فیلمهای سینمایی به طور جدی وجود نداشت و بسیاری از دستفروشها سی دی های فیلمهای سینمایی را با قیمت کم به فروش میرساندند. البته هنوز هم کانالهای تلگرامی هستند که فیلمها را به رایگان در دسترس همه قرار میدهند. اما قانون در مورد سایتها سختگیریهایی اعمال کرده است. البته قانون کپی رایت عکس وجود دارد و معمولا نام عکاسان در هر پلتفرمی عکس منتشر شود، عنوان میشود.
قانون حمایت حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان چگونه است؟
- به کار بردن نام، عنوان و نشانه ویژه معرف یک اثر، برای یک اثری دیگر از همان نوع یا مانند آن (ماده ۱۷)
- هرگونه تغییر یا تحریف در اثرهای مورد حمایت این قانون و نشر آن (ماده ۱۹)
- عدم رعایت حق تکثیر، تجدید چاپ، نشر، بهرهبرداری و پخش یک اثر ترجمه
- تکثیر کتب و نشریات به همان زبان و همان چاپ به قصد فروش یا بهرهبرداری مادی بدون اجازه صاحب حق (از طریق عکسبرداری، افست یا راههای شبیه)
- نسخهبرداری، ضبط یا تکثیر آثار صوتی که روی صفحه، نوار یا هر ابزاری دیگر ضبط شده است بدون اجازه صاحبان، تولیدکنندگان انحصاری یا قائممقام قانونی فروش